İbn-i Mukri Yemen’de değerli bir âlimdir. 754 (m. 1353) senesinin Cemâzil evvel ayı ortaları Yemen doğumludur. İsmi İsmail bin Ebu Bekir bin Abdullah İbrahim olup tanındığı isim İbn-i Mukri’dir. Künyesi Ebu Muhammed ve lakabı Şerefuddin’dir. Birçok eseri olan alim 837 (m.1434)yılında Zebid’te vefat etmiştir.
İbn-i Mukri Biyografisi
İbn-i Mukri; doğum yerine yakın olan Ebyatı Hüseyn bölgesinde yetişmiştir ve sonrasında Zebit’e gitmiştir. Gittiği Zebit şehrinde bulunan değerli alim Cemalettin Reymi ve daha farklı alimlerden fıkıh ilimleri öğrenmiştir. Bunun yanında başka ilimlerde öğrenen alim, Arap dili ve edebiyatı ilgili dersleri Abdullatif Şerci ve Muhammed bin Zekeriya’dan almıştır. Adını ilmiyle dört bir yana duyuran İbn-i Mukri aynı zamanda şiir okuma konusunda da ustaydı. Hatta bu ustalığın akranlarına göre çok ileri seviyelere ulaşması ile Yemen Sultanlarından hürmet görmüş, ülkenin ileri gelenler tarafından sevilmiş ve halk tarafından saygı görmüştür.
Sultan Eşref tarafından Taiz’de bulunan Micahidiyle ve Zebid’de bulunan Nizamiyye medreselerine müderris olarak atanan İbn-i Mukri bu medreselerde birçok talebe yetiştirmiştir. Birçok İslam beldesinde ünü yayılmış ve Mısır’a elçi olarak atanmıştır. Aynı dönemde Kadıl kudat makamında bulunan ünlü alim Mecduddin Şirazi tarafından sultan Eşrefe yazılan kitabın beğenilmesi üzerine İbn-i Mukri’de Ünvanı Şeref isimli bir kitap yazarak sultana takdim etmiştir. Kitabın her satırında fıkıh ilminden bahsediliyor olması ve daha önce bu tarz da bir eser hiç bulunmaması ününe ün katmıştır. Bu eseri tamamlamasının ardından Eşref’in oğlu Nasır’a eseri takdim eden ünlü âlim Ibn-i Mukri’nin bu eseri çok beğenilmiştir. O çevredeki ve daha birçok âlim tarafından takdir görmüştür. Kitapta yer alan tarih, aruz, nazım ve kafiye şekillerinden herkes bahsetmiştir.
İbn-i Hacer Askalani, İbni-i Mukri ile 800 ve 806 yıllarında görüşmüştür ve bu büyük alimin kendisine her zaman yakınlık gösterdiğinden bahsetmektedir. Hacca gittiği dönemde onun o usta sesinden şiir dinleme zevkine nail olduğunu da yazdığı eserinde bahsetmektedir. Sultan Eşref zamanında bazı yerlerde kadılık yapan bu İbni- Mukri’nin şiir çok ustaca okuduğunu, Arapça, fıkıh, usul ilimleri konusunda büyük bir alim olduğunu beyan etmiştir. Bunun yanında edebiyatta nesir ve nazım konusunda büyük bir alim olmasıyla birlikte dahi derecesinde zeki olduğunu da belirtmiştir. Tüm kaynaklara göre çok büyük bir alim olan İbn-i Mukri 837 (m.1434) senesinde Zebid’te vefat etmiştir.
İbn-i Mukri’nin Eserleri
Hem büyük bir âlim hem de usta bir şiir okuyucusu olan İbn-i Mukri’nin birçok eseri bulunmaktadır. En çok bilinen eserlerinden biri olan Unvan üş şerefil vafi fil fıkıh ven nahv vet tarih vel aruz vel kavafi’dir. Bu eseri harici diğer birkaç eser; Divani Bediyye, İrşad, , Meselet ül ma il müşemmeş’dir.