400 (1009) senesinde dünyaya geldi. Ailesinde ilimle uğraşan insanlar vardı. Bağdat doğumludur. Ebü’l-Hüseyin Muhammed b. Hüseyin el-Kattan ve İbn Şazan el-Bağdadi’den hadis dersleri aldı. Kadı İbnü’s-Sabbâğ döneminde Şafi mezhebi fıkhında bölgenin ileri gelen alimlerinden oldu. Bir süre Nizamiye Medresesi’nde hocalık yaptı. Ebü’l-Kasım İsmail b. Ahmed es-Semerkandi kendisinden ilim aldı. Hariri, Mü’temen b. Ahmed es-Saci, Muhammed b. Abdülbaki el-Ensari ve Muhammed b. Ahmed eş-Şaşi de alimden dersler gördü. Ebu Nasr el-Gazi de kendisinin ilminden faydalandı.
İbnü’s-Sabbâğ İlmî Hayatı
İbnü’s-Sabbâğ ilmi hayatı içerisinde Nizâmiye Medresesi içerisinde dersler vermiş ve hocalık yapmış bir isimdir. Daha sonra rahatsızlanınca bu görevden ayrıldı. Tekrar göreve gelmek için Nizamülmülk’le görüştü. Vezir kendisine ait bir medrese yapmayı önerdi. Ancak bu gerçekleşemeden 477 (1084) yılında öldü. Birçok eser yazdı. “eş-Şamil” diye isimlendirdiği fıkha ilişkin bir kitabı bulunmaktadır. “eṭ-Ṭariḳu’s-salim illallah” eseri de vardır. Ahlakı ile ve zekası ile ön plana çıkan bir alimdi. İbnü’s-Sabbâğ hazretleri birçok meseleye hakimdi. İlmi dönemindeki ilim adamlarınca övülmüştür. Allah yolunda çalışmış ve ilmi yayma amacı taşımıştır. Birçok alimle dostluk kurmuş ve talebe yetiştirmiştir. Eserleri ile ilmini insanların istifadesine sunmuştur. Birçok görevde hizmet etmişti.