Önemli islam alimları arasında yer alan İshak Bin İbrahim El-Medini, aynı zamanda bir hafızdır. H. 80 yılında Medine’de doğmuş, bu yüzden kendisine Medini denilmiştir. Küçük yaşta eğitim almaya başladı ve Sahil bin Saad, Rabee eş-Kazım b. Muhammed ona hocalık etmiş, Aban bin Othman bin Affan ve Ebu Bekir el-Sıddık’tan hadis eğitimleri almıştır. Kısa sürede dönemin en büyük alimlerinden olmuş ve önde gelen alimler arasında yer almıştır.
Eğitimlerine ilk olarak hocalık yapanlar aile büyükleri olmuş, özellikle babası ve amcasından eğitimler almıştır. Daha sonra birçok alim kendisine hocalık yapmış ve ilim dersleri almıştır. Bazı kaynaklarda 13 yaşında Enes Malik’ten ders aldığı ve Said Müseyyeb’in talebesi olduğu bilgisi yer almaktadır. 35 yaşında İskenderiye’ye gitmiş, burada Yezid b. Ebu Habib, Ubeydulah b.Mugire gibi büyük alimlerden ders aldı ve hadis rivayet etti ve aynı zamanda Hz. Muhammed (s.a.v)’in İslam’a çağrı yapmak adına çevredeki beyliklere ve hükümdarlıklara gönderdiği elçilere yaptığı konuşmayı metine çevirdi ve Şihab ez-Zuhrî’ye bunların doğruluğunu onaylattı. Hadislerin rivayetleri ve doğruluğu konusunda çok dikkatli davrandı ve herhangi bir yanlışa mahal vermemek için çabaladı. Bu tutumu sayesinde, güvenilir bir hadis ilimcisi olduğunu göstermiştir. Daha sonra İskenderiye’den Medine’ye ve Irak’a gitti.
Irak’tan Ayrılışı
Medine’ye ve Irak’a ne zaman gittiği hakkında kesin bir tarih bulunmuyor ve çeşitli kaynaklarda farklı tarihler bulunmakta. Hakkında yer alan bazı olumsuz dedikodular yüzünden kırbaç cezasına çarptırıldığı, kadercilik inancı gibi inançları yüzünden sürgün edildiği gibi çeşitli iddialar mevcut. Hişam b. Urve ve Mâlik Enes gibi dönemin büyük alimlerinden bazıları, kendisi hakkında olumlu konuşmamışlardır ve karısından hadis rivayet ettiğini söylemişler, bunu tasvip etmemişlerdir. Medine’nin önde gelen alimlerinden biri olan Mâlik ile arasının açılması üzerine Irak’a gitmiş, daha sonra dargınlıkları son bulmuştur. Mâlik’in eleştirileri, hadis rivayetleri üzerine değil, Yahudi asıllı Müslümanlardan bilgi alması yönünde olmuştur. Ne kadar kendisi hakkında olumsuz düşünceler ve dedikodular olsa da daha sonra dönemin en büyük alimlerinden birisi olmuş olan İmam-ı Buhari ve Ahmed b. Hanbel gibi mukaddes kişilere hocalık etmiş ve kendilerinden hadis rivayet etmişlerdir.
İshak Bin İbrahim’in, Medine iktidarındaki Emevi’ler ile iyi ilişkiler kurmaması, Medine’den uzak durmasına sebep oldu. 142 yılında el-Cezire valisinin yanına gitti ve beş yıl kadar burada ikamet ederek hadis rivayetleriyle ilgilendi. Daha sonra Küfe’ye geçti ve magazi dersleri verdi. 145 yılında Mansur İbn İshak tarafından hoca olarak atandı ve halifenin isteğiyle geniş konulu bir tarih kitabı yazdı. 151 yılında vefat etmiş ve ömrünün sonuna kadar hadis rivayetleriyle meşgul oldu. Yaşamı boyunca pek çok hadis rivayet etmiş, magazi dersleri vermiş ve derlediği tüm bilgileri tek bir kitapta toplamıştır.