İlmi ile tanınan ünlü bir evliyadır. Ayrıca o, Ebü’l-Hasen şeklinde de tanınan bir zâttır. Tefsir alanında geniş bilgisi vardır. Fıkıh ve tasavvuf konularında da bilgilidir. Edebi kişiliği olan bir evliyadır. 759 (m. 1358) yılında Kahire’de dünyaya geldi. 807 (m. 1404) yılında Ravda’da öldü. Çocuk yaşta babası ölmüştür. Ölmeden önce kardeşi ile Vefa’yı Şemseddin Muhammed Zeyla’i’nin yanına verdi. Bu alim kişi çocuklara eğitim vererek onları yetiştirdi. Fıkıh dersleri verdi. Güzel ahlaklı olarak büyüdüler. İbn-i Vefâ olarak anıldı. 17 yaşına bastığında ilim adamı olan pederi Muhammed Vefa’nın yerine geçti. Pederi gibi o da ilim adamları arasında adından söz ettirdi. Öğrenciler yetiştirdi. Şazili tarikatına mensuptu. Çeşitli kerametleri olduğu rivayet edilir.
İbn-i Vefâ Hazretleri
Ünlü alimin farklı kerametlerine şahit olunmuştur. Denilene göre o Şehirden çıkıp gezmek istediği geceler eli ile işaret ettiğinde şehrin kapıları açılırmış. Bir gece vali teftişte iken kapıları açık görmüş. Bu durumda nöbetçilere kızarak kapının neden açık olduğunu sormuş. Nöbetçiler ise şu şekilde cevap vermişler: “İbn-i Vefâ Hazretleri bir gezmeye çıktığı zaman kapıları bir kerâmetle açıyor.”. Bu durum karşısında vali onun büyüklüğüne hayran olmuş. Hacca gitti bir zamanda susuzluk sorunu yaşanmış. Bu durumda gelip ondan dua etmesini istemişler. Alim zat ellerini açarak dua etmiş ve duasının sonunda yağmur başlamış. Birden fazla eseri vardır.