Evrenin yaratıcısı bir ve tekse, Allah Kur’an’da neden biz diyor sorusu haklı olarak pek çok insan tarafından merak edilmektedir. Kur’an’da Biz ifadesi, meliklerin ve sultanların tabiri olarak açıklanmaktadır. Sözlerine veya mektuplarına “Biz ki” şeklinde başlayan o kişiler, haşmet ve büyüklük içeren bu ifadelere layıktırlar. Allah, Kur’an’ın indirilmesine ve bunun gibi pek çok yüce işe yardımcı olan meleklerin icatta vasıta olmalarından dolayı “Biz” ifadesini kullanmıştır. Kur’an’da yaratılışın anlatıldığı bazı ayetlerde, yaradan “Ben” ifadesini kullanırken, bazı ayetlerde “Biz” hitap şeklini kullanmıştır. Bu durumu yaratılış esnasında meleklerin o yaratılışa şahit olmaları ve yardımcı olmaları ile “Biz” ifade şeklinin kullanılması ile açıklamak mümkündür.
Kur’an’da Yalnızca “Biz” İfadesi Kullanılmamaktadır
Kur’an’da biz ifadesi konusundaki tüm karanlığı, aydınlığa ulaştırmak için bu yazımızı oluşturduk. Yeri geldiğinde “Biz” şeklinde kendini ifade eden Cenab-ı Hak, yerine göre de “Ben” şeklinde meselenin anlatılışına göre de hitap tarzını değiştirmektedir. Bu durumu ispatlar şekilde ayetler vardır. Bunlar:
- “Ey İsrailoğulları! Size ihsan ettiğim nimetlerimi hatırlayın ve son peygambere iman edeceğinize dair vana verdiğiniz sözü yerine getirin ki, ben de size verdiğim sözü yerine getirip mükafatını vereyim. Ve sadece benden korkun.” (Bakara, 2/40-41)
- “Bana dua edin, icabet edeyim.” (Mü’minün, 23/60)
- “Kullarım senden beri sordukları vakit de ki, muhakkak ben çok yakınım. Bana dua ettiği zaman, dua edenin duasını cevap veririm. Öyle ise onlar da benim davetime uysunlar. Bana iman etsinler ki, doğru yolu bulmuş olsunlar.” (Bakara, 2/186)
Şeklinde bu ayetler uzatılabilir, yine belirtmek de fayda var ki yüce yaradan anlatış tarzına göre hitap şeklini belirtmektedir.
Kur’an’da Neden O Denir?
Kur’an’da neden o denir sorusu da yine pek çok insan tarafından merak edilen konuların başında gelir. Kutsal kitabın temel amaçlarından bir tanesi yüce Allah’ı tanıtmaktır. Tam da bu noktada kitapta “O” kavramının kullanılmasını bu kısa bilgiyle açıklığa kavuşturmuş olsak da detaylandırmak gerek. Allah’ı tanıtmak için çeşitli ifadelerden yararlanılmıştır ve kitapta çoğu zamanda kendisinden O diye bahsedilmiştir. Kur’an’ın ilk muhatabı Arap müşriklerdir ve onlar Allah ismini kullanmışlardır. Hudeybiye anlaşması esnasında, Rahim ve Rahman adlarına karşı çıkılmıştır ve sadece Allah adının yazılmasını istemişlerdir. Bu durumun sebebini ise müşriklerin Allah hakkında ne kadar çok bilgiye sahip oldukları ile açıklamak mümkündür. Günümüzde bile Allah gereği kadar tanınmamakta ve onun isimleri tam anlamı ile bilinmemektedir. Allah’ın kim olduğunu, hangi isim ve sıfatlar ile ifade edildiği, bu isim ve sıfatların tüm varlıklarda ne şekilde tecelli edildiği Kur’an’da apaçık yazmaktadır. Kur’an’da Allah’ı tanımak ya da ondan bahsetmek amaçlı olarak “O” ifade şekli kullanılmaktadır.
Kur’an’da Neden Çoğul Konuşuluyor?
Kur’an’da neden çoğul konuşuluyor sorusunun yanıtını da gelin daha yakından inceleyelim. Yukarıda da belirtmiş olduğumuz gibi Allah’ın “Ben” diye hitap etmiş olduğu ayetlerde, büyük çoğunluğu hep kendi ile ilgilidir. Fakat Kur’an’da Biz ifadesi ayetlerde ise umumiyet ile arada bir vasıtanın var olduğunu söylemek mümkündür. Örnek vermek gerekirse Kur’an’ın indirildiğini haber vermek adına yazılmış olan ayetlerde, “Biz indirdik” şeklinde ifadeye yer verilir. Bu durumu; bütün ayetlerin vahiy yolu ile, Allah ve Peygamber arasındaki vasıtanın da Cebrail olduğu şeklinde açıklamak mümkündür. Yine başka bir örnekte “Bulutla gölge yaptık” şeklinde var olan ayette, işi yaptıranın Cenab-ı Allah olduğu belirtilirken, işi yapanın Allah tarafından görevlendirilen melekler olduğunu belirtilmektedir.