Salih B. Ahmed Hanbel, H. 203 (M.818) yılında Hanbeli mezhebi imamı Ahmed b. Hanbel’in, hadis ve fıkıh alimi oğullarından en büyüğüdür. Yazdığı kitaplarda Ebu Fadl mahyası kullanmıştır. 266 yılında, 63 yaşında İran’da vefat etmiştir.
Salih b. Ahmed’in Aldığı Eğitimleri ve Kişiği
Salih b. Ahmed, ilk ilmi eğitimlerini, fıkıh ilimlerinde ileri derece alim olan babası Ahmed b. Hanbel’den ve Ali b. Medini ve İbrahim b.Fazl gibi dönemin büyük alimleri arasında geçen hocalardan almış, Kur’an’ı hatim etmiş ve hadis-i şerif rivayetleri etmiştir. İran’dan Mersin’e kadar uzanan bölgede babasının öğretilerini yaymak için çaba sarf etmiştir. Dönemin idarecilerine karşı uzak durması ile tanınmıştır.
Yakın yörelerden pek çok kişi kendisinden eğitim almak ve sual sormak için gelmiş, gelemeyenler ise mektup yazarak kendisine ilmi meselelerde danışırlardı. Vermiş olduğu bilgilerin çoğu babasının öğretileridir. Hayatı boyunca İslam dini için hizmet etmiş ve cehaletle mücadele etmek uğruna mücadele etmiştir. Dünyevi mallara karşı ilgi göstermemiş, zamanını ibadet etme ve ilmi konularla meşgul olmak için geçirmiştir. Kendi öğretileri ve görüşleri günümüze kadar ulaşmış, bir nevi hukuki doktirin niteliğinde yazılmış eserleri vardır.
Eserleri
Hayatı boyunca en az üç eser yazdığı bilinmektedir ve yazdığı ilk eserin bir örneği Anadolu’daki bir kütüphanede bulunmaktadır. Yazdığı eserler şunlardır:
- Mesailü’l İmâm: İçerisinde toplamda 1756 konu üzerine kendisine sorulan sorular ve cevaplarının yer aldığı, öğretici bir eserdir.
- Miḥnetü Aḥmed b. Ḥanbel: Babası Ahmed b. Hanbel’in, maruz kaldığı sıkıntı ve baskıyı ele aldığı eserdir.
- Sîretü’l-İmâm