Maliki mezhebine sahip olan Vannugi fıkıh ve tefsir konularında alimdir. Asıl adı Muhammed bin Ahmed bin Osman bin Ömer et-Tunusi iken Ebu Abdullah da künyesidir. Ancak kendisi El-Vannugi diye ün kazanmıştır. El-Vannugi 759 (m. 1358) yılında Tunus’ta dünyaya gözlerini açmış, 819 (m. 1416) yılında Mekke’de öldü. Tunus’ta dünyaya gelen Vânnûgî burada büyüdü ve ilmini buranın hatırı bulunan alimlerinden olan Ebi’l-Hasen bin Ebi’l-Abbas el-Batrıni ve İbn-i Arafe’den aldı. Aldığı ilim sayesinde fıkıh, tefsir, mantık, hesab, hendese ve cebir konularında donanımlı bir hale geldi. Arabi ilimlerle ilgili konuları Ebi’l Abbas el-Kassar’dan okudu. Ayrıca farklı alimlere ait kitaplardan yararlanarak tefsir konusunda çok iyi bir yere geldi. Bunun yanı sıra fen ilimlerinde de üst düzey bir konuma geldi.
Vânnûgî Hazretleri
Birçok konuda üst düzey bilgi sahibi olmasında, öğrendiklerine bir daha unutmamasında; üstün bir zekaya, güçlü bir anlama yeteneğine sahip olmasının rolü çok büyüktür. Vannugi sadece bir şeyleri öğrenen konumunda olan biri değildi, hem de bir öğretmendi. Birçok konuda öğrencileri yetiştirip onlara fetvalar verdi. Hadis-i serif ilmine dair, öğrencilerine icazet diğer bir adıyla diploma da verdi. Artık ilim adamları da onun ilminin üstünlüğünü söylediler. Kendisine ait birçok kitabı vardı ve bu kitaplarını ihtiyacı olan kişilere ödünç olarak verirdi. Bu sayede birçok insan onun ilmini öğrenmiş ve ilminden faydalanmış oldu. Vânnûgî hazretleri bir süre Mekke-i mükerremede mücavir olarak kaldıktan sonra Medine’de kalmaya başladı. Ve burada birçok öğrenci okuttu. Fetvalar verip tasnif göreviyle meşgul oldu. Vannugi’ye ait olan eserlerden birinin adı da “Kitab ala kavaid-i İbn-i Abdüsselam” dır.